روده بزرگ تحمل كننده رنج زياد

اصطلاحاتي از قبيل ، ايجاد مسموميت ، جذب سموم ، قبض روده بيمعني است . ديواره روده بزرگ را يك پرده محافظ پوشانيده است كه حائل بين محتويات روده و جريان خون است . اين پرده عملاً هيچ چيزي را جز آب از خود عبور نميدهد . مواد زائد داخل روده بزرگ مانند اين ميباشند كه در خارج از بدن قرار دارند ، بعبارت ديگر محفظه اي است كه براي توقف موقت مواد زائد ساخته شده تا در موقع مناسب محتويات خود را بخارج بريزد.
در هر صورت ، تحريكات پي در پي عمل سد مانند غشاء روده بزرگ را مختل ميكند و متورم و ضخيم ميشود . سلولهاي سطح اتصال خود را بيكديگر از دست ميدهند . از ميان اين غشاء ناسالم توليدات ناشي از فساد و تخمير ميتواند داخل خون شود و اختلال هائي را موجب شود . مداواي ما نبايد به نحوي باشد كه بخواهيم سموم را با خوردن مسهل از روده پاك كنيم بلكه بايد كاري كنيم كه ديواره روده بيشتر مقاوم گردد.
از خيلي قديم ميدانسته اند كه هر قدر مقدار فضولات بيشتر باشد عضلات روده بزرگ با قدرت بيشتري بكار خود ادامه ميدهند . غذاي متوسط شامل غذاي نرم ميباشد كه تقريباً تمام آن توسط روده كوچك جذب ميشود و غذاهاي سخت فضولاتي از قبيل دانه ها ،پوست ميوه ها و سبزيجات از خود باقي ميگذارند . بيشتر افراد باندازه كافي مواد زائد ميخورند كه هر روز معده آنها كار كند ، البته تا زمانيكه روده بزرگ در اثر اين مواد بيشتر ازحد تحريك نشده باشد ، هيچ عارضه اي ايجاد نميشود . با اين وجود بعضي ها هر دو روز يك بار عمل دفع را انجام ميدهند . تا زمانيكه اين امر عادي باشد اشكالي نخواهد داشت . از طرف ديگر بعضي ها هم اگر غذاي عادي صرف نمايند مدفوع آنها شل خواهد بود كه در اينصورت روده بزرگ آنها قابل تحريك است . اين دسته از افراد بايد غذا هاي سخت را نخورند و بيشتر غذاهاي نرم را صرف نمايند . معهذا افرادي هم هستند كه غذا هاي سخت زياد ميخورند و با اين وجود يبوست دارند . اينها داراي روده بزرگ تنبل ميباشند و ما آنها را با دادن داروهاي « حجيم كننده » كمك ميكنيم . اين دارو ها عبارتند از آگار ، مشتقات دانه سيليوم ، صمغ كبايا يا باسورين و امثال آنها . اين دارو ها آب را جذب كرده متورم ميشوند و در روده حجيم ميشوند . حجم نرم ، بدون تحريك آنها موجب ميگردد كه مواد زائد افزايش يابد و اين امر روده بزرگ را فعال مينمايد . در حقيقت اينها دارو نيستند بلكه كمك هاي بدون تحريك مكانيكي هستند .
در محافل پزشكي بحث هاي زيادي در مورد استفاده از روغن هاي معدني براي رفع يبوست شده است . خيلي از پزشكان معتقد هستند كه روغن هاي معدني ويتامين هاي محلول در روغن مثل ويتامي آ و اي را جذب ميكنند بنابراين نبايد بطور مرتب مورد مصرف قرار گيرند . بنظر ميرسد كه اين روغن ها نيز توليد نفخ مينمايند.
گذشته از اين عوامل ، بنظر ميرسد كه روغن هاي معدني بي ضرر باشند . اين روغن ها مانند ملين ها و مسهل ها تحريك كننده نيستند ، فقط موجب سهولت دفع ميگردند . اين روغن هاي را ميتوان بصورت طبيعي و همچنين بصورت ملقمه هاي مختلف بكار برد.
براي كمك موقت در تنظيم عمل دفع اماله خفيف با استفاده از نيم تا يك ليتر آب ساده كافي خواهد بود . هرگونه قبضي در انتهاي روده بزرگ انجام ميگيرد بنابراين منطقي خواهد بود بجاي اينكه از جهاز هاضمه تحريك را با مصرف مسهل شروع كنيم از نزديكترين موضعي كه قبض حاصل شده است نسبت به رفع آن بطور مكانيكي اقدام شود . اماله كردن آب زياد بهيچوجه صحيح نيست چون اين عمل موجب خواهد شد كه عمل دفع روز بعد به تأخير افتد.
شيافهاي ساده مانند نوع كليسيرين ممكن است كه براي ايجاد تكانه هاي دفعي مؤثر باشد . بمنظور عادت دادن روده بزرگ به ريتم عادي خود ميتوان از شياف و يا اماله استفاده نمود . بديهي است تمام اين تدابير بايد بدستور پزشك معالج باشد . ممكن است كه بمنظور تنظيم عمل دفع در ساعت معيني به دستشوئي رفت و سعي در عمل دفع شود ، با تكرار اين عمل خود بخود عمل دفع تنظيم خواهد شد .
استعمال بي رويه مسهل موجب ناراحتي هاي جدي بخصوص در موارد آپانديس كه معمولاً درد آن در ميان شكم بجاي طرف راست زير شكم احساس ميشود بسيار خطرناك است . بيشتر بيماران اين درد را ناشي از سوء هاضمه تصور ميكنند و براي رفع آن متوصل به قرص ملين ميشوند . چنين خود درمانيها موجب مرگ بسياري گرديده است ، چون با ديوار اتشيني كه طبيعت در اطراف منطقه مشتعل ايجاد نموده مقابله ميشود و در نتيجه روده بخود بيشتر از حد پيچ و تاب ميدهد و حلقه هاي چسبنده پاره ميشود و آتش ميتواند در تمام شكم پراكنده شود و موجب آماس مرگبار پرده صفاق گردد.
هنوز اتهامات عليه داروهاي ملين و مسهل به پايان نرسيده است . اگر تورمي در لوله گوارش ايجاد گردد ، نه تنها امواج ماهيچه اي به طرف پائين فرستاده ميشود بلكه آنرا به راه نادرست يعني بطرف بالا نيز هدايت ميكند ، در نتيجه پيشرفت غذا در روده كند و يا متوقف ميشود و حاصل آن بي اشتهائي و آروغ زدن و حالت تهوع است . در چنين مواردي بايد روده بزرگ تحريك شده را آرام نمود و آنرا بحالت عادي برگرداند . اين بدين معنا خواهد بود كه تا چند هفته غذا هاي ساده و نرم خورده شود ، ماده حجيم كننده نرمي مانند آگار مصرف شود كه فشار ملايمي به روده بزرگ وارد آورد بدون اينكه موجب تحريك آن شود . بايد از خوردن غذا هاي سخت و خشن تا مدتي كه بهبودي كامل حاصل نشده خود داري شود .
هيچگاه خود را از « عواقب خطرناك » يبوست نترسانيد چون بندرت عوارض خطرناك اتفاق ميافتد. فقط براي تنظيم گوارش خود عقل سليم بكار بريد . توجه كنيد آيا روده بزرگ شما پيچ و تاب غير عادي دارد، يا اينكه حساس و تنبل شده است ، آيا نياز به حجم كمي دارد يا حجم زياد . با نرمي و ملاطفت با آن رفتار كنيد. روده بزرگ در حالت عادي يك عضو محافظ است كه بخوبي از شما مراقبت لازم را خواهد نمود ، البته در صورتيكه مواد مناسب و در خور او باو داده شود تا بتواند با آنها كار خود را بخوبي بانجام برساند.

Post a Comment