اَشجَعُ النَّاسِ مَن غَلَبَ هَواهُ.
شجاعترين مردم كسي است كه بر هوسش تسلط دارد.
حضرت محمد (ص)

بوستان سعدي

در عدل و تدبير و راي ( 15)

ادامه از قبل

بفرمانبران بر شه دادگر
پدر وار خشم آورد بر پسر

گهش ميزند تا شود درد ناك
گهي ميكند آبش از ديده پاك

چو نرمي كني خصم گردد دلير
وگر خشم گيري شوند از تو سير

درشتي و نرمي بهم در بهست
چو رگزن كه جراح و مرهم نهست

جوانمرد و خوشخوي و بخشنده باش
چو حق بر تو پاشد تو بر خلق پاش

معنــــــي :

پادشاه دادگستر و شهريار عدل پرور گاهگاه بر خدمتگزاران و پيروان فرمان چون پدري كه بر فرزند خشم آورد غضب ميكند ولي درشتخوئي وي با مهر جوئي آميخته است .
وقتي پسر را چنان ميزند كه او را بدرد ميآورد و متألم ميسازد و زماني بدست لطف اشگ روان را از صفحه رخسار و چشم او ميسترد و پاك ميكند .
اگر شيوه نرمش پيش گيري دشمن گستاخ گردد و تو را زبون شمارد و اگر زود غضب و سختكوش باشي اين و آن از تو بيزار و ملول شوند و بتنگ آيند .
تند خوئي و مدارا هر دو با هم خوب و پسنديده است مانند فصاد كه چون عضوي را ريش سازد برآن دارو گذارد تا زخم بهبود يابد . جوانمردي و خوشخوئي و بخشندگي را پيشه ساز و چون ايزد يكتا بر تو نعمت دهد تو نيز بر مخلوق خدا انفاق كن و بپراكن .
ادامه دارد

Post a Comment