اگر احساس ميكنيد كه به مشروب نياز داريد
از نوشيدن آن خودداري نمائيد.
قسمت دوم


در نتيجه بررسي هاي انجام شده ثابت شده است كه مصرف الكل حتي بمقدار كم هم موجب كاهش مهارت شخص در هر كاري خواهد شد . مثلاً اگر بعد از نوشيدن الكل احساس شود كه خستگي رفع شده است اين امر يك توهم بيش نيست بلكه شخص فقط بيحس شده است . عملاً بعد از نوشيدن مشروبات الكلي عملكرد عضلات و كار آئي آنها كاهش مييابد . خطاي متوسط در استدلال افراد مورد آزمايش با مصرف 60 گرم ويسكي 20 درصد افزايش مييابد . در يك چهارم ليتر مصرف ويسكي اين ميزان به 67 درصد ميرسد . هر قدر هم استدلال شود كه مصرف الكل موجب بهتر فكر كردن ميباشد آزمايشات خلاف اين امر را ثابت كرده است .
الكل از نظر شيميائي نظير اتر است . اول با بحس كردن قسمتي از مغز موجب ميشود كه تنش روحي و جسمي تسكين يابد. اگر بنظر ميرسد كه بعضي افراد بعد از نوشيدن مشروب سرحال تر و فكرشان بازتر ميشود بخاطر اين است كه معمولاً افراد در حالت عادي بقدري در تنش و كمرو هستند كه بدون مسكن نميتوانند ارزاندامي كنند . وكيل دعاوي اي را ميشناختم كه اگر قبل از جلسه دادگاه پيك مشروبي مينوشيد بهتر دفاع ميكرد . او ميتوانست حتي بيشتر از آنهم ميتوانست دفاع كند اگر بوسايل و طرق ديگر تسلط بر كمروئي خود پيدا ميكرد . گرچه راننده ايكه مشروب نوشيده ميتواند بدون هيچگونه خطري مسافتي را برانندگي ادامه دهد ، معهذا متخصصان توصيه ميكنند كه هر كس مشروب نوشيده است تا يكساعت بعد از آن از رانندگي خودداري نمايد اين مدت براي كساني است كه حد اكثر حدود60 گرم مشروب الكلي نوشيده باشند ، ولي در مورد افرادي كه حدود 120 گرم مشروب نوشيده باشند اين مدت به دو ساعت افزايش مييابد و براي هر سي گرم مشروب اضافي بايد يكساعت بيشتر تأمل كرد.
بهر جهت ، متخصصان معتقد نيستند كه نوشيدن مشروب براي سخص خوددار و حافظ اعتدال عادت بدي باشد . مشروب كم مانند داروي تسكين دهنده رواني است . علاوه بر اين در صورتيكه اعتدال رعايت شود هيچگونه عارضه رواني ايجاد نميشود . يگانه توصيه اي كه در اين مورد ميشود اين استكه بايد قبل از نوشيدن مشروب را با آب رقيق نمود .
اين عقيده قديمي كه گفته ميشد مشروب بيشتري را بايد نوشيد تا همان اثر تسكين دهنده اوليه را داشته باشد درست نيست . برخلاف اعتياد به مرفين كه در بار اول بمقدار 065/0 گرم درد را از بين ميبرد ولي پس از چندين بار مصرف بايد ده برابر آنرا مصرف نمود تا همان اثر اوليه را داشته باشد در مورد الكل بهيچوجه چنين نيست . براي اينكه شخص از تنش رهائي يابد نيازي نيست كه پس از مدتي به مقدار آن بيفزايد مگر اينكه تنش وي افزايش يافته باشد .
مقدار كم و متعادل الكل ممكن است عمل گوارش را تسهيل نمايد . ولي بر عكس مقدار زياد آن موجب كندي و توقف عمل گوارش ميشود. يكي از روانشناسان معروف معتقد است كه افرادي كه از سنين ميان سالي فراتر رفته اند مشروب در حد اعتدال يكي از بي خطر ترين مسكن ها براي آنان است. خيلي از افراد سالخورده با نوشيدن كمي مشروب سرحال ميشوند . مشروب باعث ميشود كه درد هاي آنان را تسكين دهد و احساس سرماخوردگي را در آنان از بين ببرد . تنش آنان را از بين برده اشتهاي آنان را افزايش ميدهد . مشروب روي فشار خون اثري ندارد ولي از فشار خون ناشي از اضطراب و فشار روحي جلوگيري مينمايد .
در هر صورت هركسي بحدي رسد كه مردد باشد آيا بايد عادت نوشيدن مشروب را ترك نمايد يا نه ممكن است در خطر مصرف بيش از حد الكل باشد . اين امر سردرگم كننده است . شخصي ممكن است فكر كند بعلت اينكه عادت كرده در ساعت پنچ هر روز مشروب مينوشد و اگر در آن ساعت مشروب به او نرسد ناراحت خواهد شد و همين امر را دليل بر اعتياد بداند و از نوشيدن آن وحشت نمايد . ولي عادت دليل بر اعتياد نيست . بعضي ها ممكن است با نوشيدن مشروب بيش از حد سلامت خود را بخطر اندازند ولي معتاد به الكل نباشند . از طرف ديگر ممكن است فردي هم باشد كه نوشيدن مشروب را محدود به سي گرم در يك روز در ميان كرده باشد ولي با اين وجود مشروب برايش مسئله ساز گردد.

ادامه دارد

Post a Comment