اِذا غَضِبتَ فَسكُت.
وقتيكه خشمگين شدي سكوت كن.
حضرت محمد (ص)

بوستان سعدي

در عدل و تدبير و راي (9)

ادامه از قبل

نكو بايدت نام و نيكي قبول
نكو دار بازارگان و رسول

بزرگان مسافر بجان پرورند
كه نام نگوئي بعالم بَرَند

تبه گردد آن ممكت عنقريب
كزو خاطر آزرده آيد غريب

غريب آشنا باش و سياح دوست
كه سياح جَلابِ1 نامِ نكوست

نكو دار ضيف2 و مسافر عزيز
وز آسيبشان بر حذر باش نيز

1- جلب كننده
2- ميهمان

معنـــــــي :

چون شايسته است كه نامت بنيكي بلند آوازه گردد و بكار بستن رسمهاي خوب و شيوه هاي پسنديده مقبول خاطر تو باشد با سوداگران و فرستادگان خوشرفتاري كن و بمراعات جانب آنان كوش – بلند پايگان مسافر را بجان ميپرورند و از صميم قلب در تعهد احوال آنان ميكوشند ، چه آنانند كه حسن صيت و نكونامي كسان را در آفاق جهان مشهور ميسازند يا براي آنكه بنيكو كاري در عالم معروف و موسوم شوند آن كشور كه بيگانه از آن رنجه و گرفته دل گردد بزودي بتباهي گرايد و آسيب ويراني و زوال بيند- با مردم غريب و جهانگردان چون ياران و دوستان خويش رفتار كن زيرا سياح نام نيك ترا از جائي بجائي و از شهري بشهر ديگر ميبرد و تو را بخوبي كردار زبانزد ميسازد- ميهمان را محترم شمار و مسافر را گرامي دار و نيزخود را از آسيبشان حفظ كن.
ادامه دارد

Post a Comment