هدمان

در هنگام يائسگي چه بايد كرد ؟
قسمت دوم :

اين حقيقت را بايد قبول كرد كه در چهره شخص آثار كهولت نمايان ميشود ، اما اين را نيز بايد در نظر داشت كه از بدو تولد ما روز بروز به پيري و كهولت نزديك تر ميشويم ، يائسگي بهيچوجه پيري را تسريع نمي نمايد و همچنين باعث اضافه وزن و چاقي نيز نميگردد. بدون شك چاقي خانم ها در سنين بالا به علت عدم تحرك و پرخوري ميباشد .
اكنون موقع آن فرا رسيده كه خانم ها با پيشرفت علم و اطلاعات گوناگوني كه در اينگونه موارد در دسترشان ميباشد خود را از چنگال بيماري هاي ناشي از ماليخوليا كه موجب تيرگي آسمان زندگي آنان در دوران يائسگي ميشود آزاد گردانند و اين مرحله از زندگي را كه كاملاً يك امر طبيعي است بدون هيچگونه ناراحتي و دغدغه خاصر پذيرا باشند و آنرا يك بيماري يا يك بلاي ناگهاني تلقي ننمايند .
در گذشته هرمون ها بسختي و تحمل مخارج گزاف تهيه و تزريق ميشد ، و حتي در بعضي موارد مفيد بودن آن نيز مورد ترديد بود . ولي اكنون اين هرمون ها فراوان و در دسترس همه ميباشد و با تجويز پزشگ خانم هاي يائسه ميتوانند آنها را مصرف و نشاط خود را باز يابند .
هرمون جنس ماده بر دو نوع است : طبيعي و مصنوعي ، هر دو اين نوع را «استروژن » مينامند . هر دو نوع را ميتوان بصورت قرص و با قيمت ارزان بدست آورد و در صورتيكه تحت نظر پزشك مورد مصرف قرار گيرد بسيار مؤثر خواهد بود .
عوارض يائسگي در تعدادي از زنان شديد و معمولاً بصورت عصبانيت ، حساسيت بسيار زياد است و گاهي اين افراد بدون هيچگونه علتي مايل بفرياد كشيدن هستند و از سر و صداي بچه هائي كه بازي ميكنند كلافه ميشوند . زني كه تا قبل از يائسگي آرام و داراي طبع ملايم بوده ممكن است بعد از يائسگي پرخاشجو و نسبت به شوهر وفادار خود حسود و مظنون گردد . در بعضي موارد آنها دچار سر درد هاي شديد و دردهاي مبهم معدي ميشوند .
بد تر از همه افسردگي ، افكار ماليخوليائي است كه روح خيلي از زنان را تسخير مينمايد بطوريكه بكلي از زندگي قطع اميد ميكنند و علاقه خود را نسبت به زندگي از دست ميدهند . بدون هيچ علتي بگريه مي افتند و شبها نمي خوابند و نگران اين هستند كه كسي بلائي بسر شان بياورد و رفته رفته معتقد ميشوند كه دنيا و حتي عزيز ترين كسانشان با آنان ضديت دارند . چه چيزي در زير اين دگرگوني است كه باعث نا اميدي ميليون ها زن ميشود ؟ قبلاً اين شك وجود داشت كه تخمدان هاي از كار افتاده موجب آن ميگردد، ولي نميتوانستند اين موضوع را باثبات برسانند . تا اينكه شيمي دانان توانستند عملاً هرمون جنسي زن را جدا سازند . در سال 1923 دكتر ادوارد دويسي و دكتر ادگار آلن از سنت لوئيس تخمدان تعدادي از موشها را برداشتند ، بعد از برداشتن تخمدانها متوجه شدند كه همه فعاليت هاي جنسي موشها از بين رفته ، رحم آنان چروكيده گرديد . ولي وقتيكه اين دو محقق مايع مترشحه تخمدان موشهاي ماده ديگر را گرفته و به موشهاي بدون تخمدان تزريق نمودند مشاهده كردند كه اعضاء پژمرده شده آنان شاداب شده دوباره فعاليت جنسي خود را از سر گرفتند . اين اولين باري بود كه بشر به خاصيت هرمون جنسي زن پي ميبرد .
در سال 1930 دكتر دويسي هرمون جنس ماده را بصورت متبلور از ادرار زنان بار دار استخراج كرد . قدرت و تأثير آن در روي اعضاي تناسلي و فعاليت جنسي هر جنس ماده اي غير قابل تصور بود . براي زناني كه دچار كمبود هرمون جنسي بودند اين امر يك نويد اميدوار كننده بود كه هرمون جنس ماده هر جانوري قدرت اعجاز آوري را روي جنس ماده دارد حال خواه اين هرمون از كبوتر گرفته شده باشد يا از لاك پشت . اين هرمون رشد لايه ديواره رحم را در طي ماه كنترل ميكند و اين عمل براي بارداري و عادت ماهانه بسيار مهم است و همچنين موجب كنترل تركيب بدن هم ميگردد ، به عبارت ديگر موجب ميشود كه زن واقعاً زن جلوه نمايد .
آيا اثرات هرمون از فعاليت هاي جنسي فراتر رفته موجب درمان بعضي از پريشاني هاي روحي زنان هم ميگردد؟
پزشك ديگري از سنت لوئيس پيش تاز تحقيق در يافتن اين پاسخ بود . او آزمايش هايش را بر روي زناني كه تخمدانهاي آنها برداشته شده بود شروع كرد. باين زنان كه به پيري زود رس رسيده بودند و سن آنها بين بيست تا سي سال بود هرمون جنسي ماده را تزريق نمود.
نتيجه آزمايش را كه در مجله انجمن پزشكان آمريكا به چاپ رسانيد اعجاب آور بود . حالت هاي عصبي ، گر گرفتگي و سر درد اين زنان از بين رفته بود . حالت هاي افسردگي و گريه هاي ادواري آنان نيز بهبود يافته بود . نيرو و نشاط خود را باز يافته بودند . زندگي زناشوئي آنان دوباره عادي و معمولي شده بود .
پس از آن آزمايش را روي نود و شش زن كه تخمدانهاي آنها برداشته نشده بود انجام داد . اين زنان با وجود اينكه تخمدان داشتند ولي بعلت يائسگي تخمدان آنها از كار افتاده بود .
تزريق هرمون در اين دسته از زنها كه قبلاً بعلت عدم فعاليت، عصبي و داراي بدني رنجور و خسته بودند ، موجب شد كه دوباره حالت طبيعي خود را باز يابند و آرام و با نشاط شوند . بررسي هاي باليني بر اين اميد صحه گذاشت . هرمون استروژن به يگهزار زني كه نتوانسته بودند خود را با دگرگوني زنانگي خود سازش دهند تزريق شد ، 691 نفر آنها از بيشتر عوارض رواني خلاص شدند و تعداد 149 نفر نيز بطور كامل بهبود يافتند .

ادامه دارد