پنجره معده سنت مارتين -2


دگتر بومونت كه از اين كشف هيجان زده شده بود احساس كرد كه نياز مبرمي به آزمايشگاه مجهز و كتابخانه اي براي تحقيقاتش دارد لذا براي اين منظور بار سفر را بست كه باتفاق خانواده و سنت مارتين با يك كشتي رودخانه پيما به طرف شرق حركت كند ، ولي قبل از اينكه به ساحل نياكارا برسد ، سنت مارتين ناپديد شد و احتمالاً بطرف شمال رفته بود .
احتمالاً سنت مارتين را براي اينكه از علم فرار كرده بود مورد عفو قرار داد چون او فقط عمل تخمير الكلي را شيمي ميدانست و به آن اهميت ميداد . و ميتوانست پيش بيني كند كه معده اش را لوله ها و وسايل آزمايشگاهي بي انتها مورد ازار و اذيت قرار خواهند داد .
دكتر بومونت بعد از فرار سنت مارتين با تأسف كار سابق خود را يعني طبابت در ارتش را از سر گرفت ، ولي به شركت پوست خز آمريكائي سفارش كرد كه در جستجوي سنت مارتين باشند و هر وقت او را يافتند جريان را باطلاع وي برسانند . چهار سال بعد مرد گريز پا را يافتند كه در مونترال كانادا زندگي ميكرد . وي اظهار داشته بود كه با خانواده اش يعني همسر و دو فرزندش بنزد دكتر بومونت برخواهد گشت . دكتر بومونت اربابش با بي ميلي موافقت كرد و طولي نكشيد كه سنت مارتين در پريري دو شين واقع در ميسي سي پي عليا حائيكه دكتر بومونت اقامت داشت وارد شد .
دكتر بومونت در مدت چهار سال پس از مراجعت سنت مارتين آزمايشات مختلف شگفت آوري بعمل آورد . او زمان هضم انواع و اقسام غذا ها را در معده از قيمه گرفته تا استيك گوشت آهو ، جربي و پيه ، پخته و خام ، جويده شده و نجويده اندازه گيري كرد . بومونت بار ها يادداشت كرده است كه :‌« سنت مارتين در هنگام آزمايشات خشمگين ميشد و وقتيكه بموقع براي آزمايش مخصوص به او صبحانه داده نميشد عصبي ميشد و سرانحام باين نتيجه رسيد كه هر موقع كه سنت مارتين در موقع غذا خوردن دچار خشم ميشد عمل هضم غذاي او هم كند تر انجام ميگرفت . كبابي كه او در حال غضب ميخورد درست دو برابر زمان بيشتر از موقعيكه كباب را در حال آرامش ميخورد هضم ميكرد . »
دكتر بومونت در يادداشتهايش متذكر شده بود كه : « ترس و خشم موجب جلوگيري از ترشح شيره معدي ميگردد .» بنابراين براي اولين بار ثابت نمود كه هيجانات در عمل هضم غذا تا چه اندازه اي مهم است .
بسياري از مشاهدات دكتر بومونت ميتواند بخوبي راهنماي طريق غذا خوردن ما باشد . بومونت ، در تحقيقاتش مشاهده كرد كه غذا هاي چرب دير هضم هستند ، چون اين مواد مرحله ديگري را در جاي ديگر بايد براي هضم خود طي كنند . هواي گرم و مرطوب موجب كندي ترشح شيره معدي ميشود و همين دليل خوبي براي اين است كه بهتر است در ايام تابستان غذاهاي ملايم و سبك تري خورد . شيره معدي مقدار معيني براي مقدار غذاي محدودي كافي است ، بومونت در يادداشتهايش متذكر گرديده كه :‌ «اگر غذاي خورده شده بيش از شيره ترشح شده باشد سوء هاضمه ايجاد ميگردد. غذاي مانده هضم نشده ممكن است بيست و چهار ساعت تا چهل و هست ساعت چون سرب در معده باقي بماند.» . بومونت ، اظهار ميدارد كه جهاز هاضمه خيلي كمتر از آنچه تحميل آن ميشود توانائي دارد به عبارت ديگر اغلب ما پرخوري ميكنيم .
در سال 1831 همسر سنت مارتين اعلام كرد كه ميخواهد به وطنش مراجعت نمايد . با قراري كه سنت مارتين با دكتر بومونت براي رفتن از نزد وي داده بود دكتر بومونت يك كرجي بزرگي براي وي خريد و معلول افسانه اي نيز خانواده خود را كه در آن موقع پنج نفر شده بودند در كرجي نشانيد و پاروزنان از رودخانه ميسي سي پي بطرف مونترال حركت كرد . پس از گذشتن از اوهايو و درياچه هاي بزرگ و سنت لاورنس يعني مسافتي بيش از سه هزار كيلومتر به مقصد رسيد .
سنت مارتين ، برخلاف تصور درست سر موقع طبق قولي كه به دكتر بومونت داده بود مراجعت كرد و دو سال ديگر با دكتر بومونت بدون وقفه كار كرد تا مطالعاتش را به اتمام رساند . دكتر بومونت در سال 1833 آزمايشات و مشاهداتش را در مورد شيره معدي و فيزيولوژي هضم غذا منتشر كرد كه يك قرن بعد هاروي كوشينگ ، آنرا جالب ترين كتاب در علم پزشكي كلاسيك آمريكا ناميد.
دكتر بومونت سرشار از استقبال علما و تشويق او به ادامه آزمايشات و تجربيات بيشتر ، با سنت مارتين قرار دادي منعقد كرد كه بموجب آن متعهد گرديد كه ساليانه مبلغ دويست دلار به سنت مارتين بپردازد و در مقابل سنت مارتين اجازه داد كه دكتر بومونت از پنجره موجود درون معده او را نگاه كند . سنت مارتين بيسواد بود و با درج حرف X بجاي امضاء به قرار داد رسميت بخشيد . انعقاد اين قرار داد به دكتر بومونت اطمينان خاطر كاذبي داد . قبل از اين كه دكتر بومونت به محل جديد مأموريت خود واقع در سنت لوئيس برود به سنت مارتين اجازه داد كه براي ديدن خانواده اش به كانادا سفر نمايد . سنت مارتين بعد از آن سفر ناپديد شد. در طي بيست سال ديگر كه دكتر بومونت زنده بود سعي نمود كه سنت مارتين را برگرداند ولي كوشش هايش به نتيجه اي نرسيد .
سنت مارتين بيست و پنج سال بيشتر از دكترش عمر كرد . ظاهراً زندگي پر از درد سر او نتوانسته بود كوچكترين لطمه اي به سلامتي او بزند . او داراي هفده فرزند شد و در سن هشتاد سالگي كه فوت كرد هنوز براي خانه اش با تبر هيزم ميشكست . مدت پنجاه و هشت سال با حفره ايكه بايد او را در عرض بيست دقيقه از پا در ميآورد زنده ماند و بدون هيچگونه اشكالي به زندگي اش ادامه داد.

Post a Comment