تنظيم خانواده – قسمت سوم
در ژانويه سال 1957 گروه مورد آزمايش به 221 نفر رسيد . در نوامبر سال 1958 اين تعداد به 438 تن رسيد كه از قرص هاي ضد بارداري در 5000 دوره عادت ماهيانه استفاده ميكردند . بعداً در پروژه پرتوريكو اين تعداد را به 1200 نفر رسانيدند . سرانجام در اواخر سال 1959 تأثير قرص هاي ضد بارداري جديد مورد تأييد قرار گرفت . قبل از آزمايش ها ، ميزان بارداري بيش از هفتاد درصد در سال بود ، ولي در ميان آنهائي كه قرص ها را با صداقت مورد استفاده قرار ميدادند فقط يك نفر حامله شد كه آنهم بعد از بررسي ها و آزمايشات لازم معلوم شد كه قبل از شروع خوردن قرص ضد بارداري حامله بوده است . حتي در ميان آنهائيكه فراموش كرده بودند تا پنج قرص در هر ماه مصرف نمايند نيز ميزان بارداري زير يك زن در ده زن در سال باقي مانده بود .
زمانيكه آزمايشات سن ژوان تازه شروع شده بود ، تعدادي از متخصصان غدد ترس از اين داشتند كه جلوگيري طولاني تخمك گذاري منجر به عقيمي دائم شود ، ولي خوشبختانه 174 نفر از زناني كه بعلت تمايل به بچه دار شدن از برنامه آزمايشات خارج شدند و از خوردن قرص ضد بارداري خودداري كردند موجب گرديد كه بيشتر آنان حتي بعد از يك ماه بار دار شدند .
بعضي از متخصصان ترس از اين داشتند كه مصرف طولاني قرص هاي بارداري سلامت مصرف كنندگان را بمخاطره اندازد و احتمالاً آنان را در معرض سرطان قرار دهد . بمنظور بررسي اين امر زناني را كه در آزمايشات پرتوريكو اين قرص ها را مصرف ميكردند تحت نظر قرار دادند و دائم از آنان آزمايشات و معاينات مختلف ميشد ، ولي در هيچ مورد سلولهاي بدخيم در رحم و پستانهاي آنان مشاهده نشد .
محققان حتي مصرف مقدار بيشتر از حد معمول قرص هاي ضد بارداري را خالي از هرگونه خطري يافتند . با اين وجود براي اطمينان بيشتر مقداري زيادي از اين هرمون را به حيوانات مورد آزمايش در آزمايشگاه خوراندند ، ولي بازهم عارضه اي در آنان مشاهده نگرديد . اين بي خطر بودن همراه با گزارشات تأييد كننده محققان ديگر كه اين هرمونها را براي ناراحتي هاي ناشي از عادت ماهانه زنان مصرف ميكردند زمينه را براي بكار بردن اين قرص ها براي جلوگيري از بارداري فراهم نمود و در همه نقاط جهان پرشكان آنرا براي جلوگيري از بارداري تجويز نمودند .
در كليه آزمايشات حدود يك پنجم از كسانيكه اين قرص ها را مصرف مينمودند عوارض تهوع ، سر درد ، افزايش وزن ، سرگيجه يا درد شكم ، مخصوصاً در ماههاي اول مصرف مشاهده شد ، ولي آزمايشات دقيق مؤيد اين امر بود كه در بيشتر اين زنان عوارض جنبي بيشتر رواني بوده است .
اخيراً راههاي فيزيولوژيكي ديگري نيز براي جلوگيري از بارداري كشف شده است ، ولي هنوز از جنبه آزمايشگاهي خارج نشده اند و در آينده ممكن است اين تحقيقات به نتيجه عملي برسد .
پايان