گوش

قسمت دوم

چنين عضو مؤثر و پيچيده و حساس ممكن است آماج اتفاقات بدي قرار گيرد. دو نوع ناشنوائي وجود دارد : يكي هدايتي و ديگري ادراكي ( عصبي ) مجموع ناشنوائي هاي شامل اين دو را ناشنوائي مختلط مينامند.
ناشنوائي هدايتي موقعي است كه علت آن اشياء خارجي باشد مثلاً تراكم بيش از حد ترشحات گوش يا سختي استخوانهاي گوش مياني ، جدا شدن استخوانهاي گوش مياني از هم ، تورم عفوني گوش مياني . يكي از متخصص هاي گوش ميگويد كه ناشنوائي هدايتي مانند اين ميباشد كه كسي بخواهد صداي پيانو را كه با پتوي ضخيمي پوشيده شده است بشنود . چنين ضايعه اي بندرت ميتواند موجب ناشنوائي كامل گردد. ( كمتر از يك نفر در هزار نفر دچار ناشنوائي كامل ميگردد. ) يك دليلش اين است كه خود جمجمه ارتعاشات را منتقل ميكند . شما خودتان اين آزمايش را انجام دهيد . يكي از گوشهايتان را مسدود كنيد ، سپس يك ساعت مچي را باستخوان پس سر پشت گوش نگهداريد . صداي ساعت بوضوح شنيده ميشود .
قابليت هدايت استخوان اين امر را توجيه ميكند كه چرا مبتلايان به ناشنوائي هدايتي صداي خود را بلند تر ميشنوند و بهمين علت آهسته صحبت ميكنند . آنها كراراً صداي تلفن را خوب ميشنوند چون گوشي تلفن باستخوان گيجگاهي كه گوش را در برگرفته ميچسبد ، ولي همين افراد بزحمت صداي تلويزيون و سخنرانيها را ميشنوند ، چون اين امواج از راه هوا بگوش آنها ميرسد .
در ناشنوائي ادراكي گوش خارجي و مياني سالم است و كار خود را انجام ميدهند ، ولي بعضي از ارتعاشات نميتوانند جلوتر روند . مدار مغز خوب كار نميكند. . اشكال از چيست ؟ در بيشتر موارد اين امر مربوط به علت صدمه ديدن انتهاي عصبي گوش داخلي ، رشته هاي عصبي شنوائي ، و يا مركز شنوائي در خود مغز ميباشد. علل اين ضايعات متفاوت است . اين علل شامل صداي بسيار بلند. صدمات وارده به جمجمه ، غده و بعضي از امراض ميباشد .
معمولاً ناشنوائي ادراكي بيشتر از شنيدن صدا هاي با فركانس زياد ايجاد ميگردد- صداهائيكه معمولاً از حركات دوراني نسبتاً زياد ايجاد ميگردند و يا ارتعاشات بيش از حد در هر ثانيه . در صحبت ها صداهائي كه اغلب بوسيله ناشنوائي عصبي شنيده نميشوند عبارتند از : پ ، ك، ت، گ ، و حرف د است . مثلاً ممكن است كه گيج را ايج ، كال را آل و دان را آن بشنوند . آنها شكايت از اين دارند كه دوستان و آشنايانشان من و من ميكنند و ادعا ميكنند : « من آنچه را كه گفتي شنيدم ، ولي مقصودت را نفهميدم . »
و از نظر آنها شما درست صحبت نميكنيد . منشي ها در مراحل اوليه ناشنوائي عصب در جمله هاي خود دجار اشتباه دستوري ميگردند. علت اين امر اين است كه هدايت استخواني فقط كمي كمك ميكند و آنها در موقع گوش دادن به تلفن ممكن است كه بعضي جمله هاي مهم را نشنوند . صداي خودشان آهسته بنظر ميرسد و بلند صحبت ميكنند.
از آنجائيكه ناشنوائي عصبي علاج پذير نيست هرگز اين مسئله نتوانسته است در پزشكي مسئله ساز باشد . در زمان جنگ بين الملل گذشته پزشكان در مورد افراديكه در اثر انفجار و يا صداي شليك توپ شنوائي خود را از دست داده بودند تحقيقات سودمندي انجام دادند . با ابداع فن جديد در تشخيص صدا (لب خواني ) با تجزيه و تحليل صحبت ها و آموزشهاي شنوائي ، ناشنوائي عصبي امروزه مخصوصاً در مورد كودكان ، اين فرصت را به آنها داده است كه بتوانند بر اين نقص عضو خود فائق آيند .
اما در مورد تجهيزاتي كه در امر شنيدن كمك لازم را به بيمار مينمايند وسائل ترانزيستوري ظريف و كوچك سمعك هائي كه ميشود آنرا در پشت كراوات مخفي نمود يا در دسته عينك جاسازي كرد و يا اينكه بدون اينكه ديده شود در گوش قرار داده شود براي هزاران نفر كه مبتلا به ناشنوائي هستند كمك مؤثري ميباشد . ولي متخصصان توصيه ميكنند بدون مراجعه به پزشك متخصص و تجويز او از اينگونه وسايل استفاده نشود . وسايل كمكي شنوائي به عقيده يكي از متخصصان ممكن است كه نعمتي باشد ، ولي اين وسايل كامل نيستند . حد اكثر اين است كه آنها فقط كمكي در راه شنوائي ميباشند . اين تجهيزات امواج صوتي را بقدري تقويت مينمايند كه شخص ناشنواي نسبي ميتواند آنرا تشخيص داده و بشنود . ولي نبايد انتظار داشت كه اين وسايل ناشنوائي را بكلي مرتفع نمايد .
امروزه پيشرفتهاي شگفت آوري در امر جراحي هاي دقيق و بسيار ظريف بعمل آمده است كه جراحان ميتوانند در مجاري بسيار باريك و حساس گوش اعمال اعجاب آوري در گوشهايي كه ناشنوائي آنها جزو بدون علاج محسوب ميشده توانسته اند شنوائي را به آنها باز گردانند .
متخصصان گوش ميتوانند از پوست گوش پرده گوش جديدي بسازند . اگر استخوان چكشي ، سنداني و يا ركابي يا هر يك از اعضاي اين مجموعه صدمه ببيند جراح گوش ميتواند پوشش گوش مياني و پرده گوش را با بافت مخاطي گونه و لب ترميم نمايد و انتقال و ارتعاشات صوت را بحالت عادي برگرداند . در موارد بسيار حاد كه تمام زنجيره صدمه ديده باشد ميتوان يك گوش مياني ساخت كه نيازي به گوش مياني اوليه نباشد .
اين پيشرفتها موجب گرديده است كه متخصصان گوش ترغيب شوند كه قدمهاي مهمتر و بزرگتري را در مورد مسائل پيچيده تر و حياتي تر بردارند . مثلاً پاسخ سؤالاتي را از قبيل : چه چيزي موجب سختي استخوانهاي گوش مياني ميگردد؟ چگونه گوش داخلي ارتعاشات صوتي را به تكانه هاي عصبي تبديل ميكند؟ مختصات علائم الكتريكي يا پتانسيل هائي كه بوسيله گوش داخلي منتشر ميگردد چيست ؟ را جستجو نمايند .
در هر حال اميد ميرود كه سد مخوف دنياي سكوت شكسته شود و با توجه به قدمهاي سريعي كه متخصصان در اين راه برميدارند اميدواري بسياري هست كه در آينده بيشتر اين سئوالات پاسخ داده شود و موفقيت هاي بيشتري عايد بشريت گردد.

Post a Comment