هدمان

سرطان ريه
گزارشي از كالج سلطنتي پزشكان انگلستان

آيا سيگار موجب سرطان ميشود ؟ افزايش سرطان كشنده ريه در انگلستان همسو با افزايش سرسام آور مصرف سيگار در انگلستان سئوال برانگيز است . از سال 1916 تا 1959 ، مرگ و مير در اثر سرطان ريه بالغ بر چهل و چهار بار افزايش نشان ميدهد. در سال 1962 سرطان مجراي تنفسي بيش از 20278 مرد و 3501 زن را در انگلستان هلاك نموده است .
دكتر آلتون اوشنر ، رئيس سابق كالج سرطان آمريكا و مدير عامل كلينيك اوشنر در نيواورلئان اظهار داشته است كه : «ممكن است اين امر در آينده تحقق يابد كه سرطان ريه از انواع ديگر سرطان ها در بين مجامع بشري معمول تر گردد مگر اينكه اقدامي عاجل براي جلوگيري از پيشرفت سريع آن بعمل آيد . اين موضوع بسيار وحشت آورد است كه با محاسبه تعداد سيگار مصرف شده بين سالهاي 1930 تا 1960 در ارتباط با سرطان ريه كه احتمالاً ايجاد خواهد شد چه فاجعه اي بوقوع خواهد پيوست .
در سال 1962 از كالج سلطنتي پزشگان لندن كزارشي شد كه معتادين به سيگار را هوشيار نمود و كارخانجات دخانيات در تمام نقاط آتلانتيك را نگران نمود. در اين گزارش هشداري به پزشگان و ديگران در مورد خطرات دخانيات داده شده بود كه با توجه به خطرات غير قابل انكار دخانيات جوامع مختلف چاره اي در مورد آن بينديشند :
· سيگار موجب سرطان ريه و برنشيت ميگردد و احتمالاً در ايجاد عوارض عروقي و قلب و امراض غير عادي ديگر مؤثر است .
· معتادين به سيگار در معرض خطر مرگ در اثر اين امراض هستند و اين خطر براي كسانيكه بيتشر سيگار مصرف ميكنند بيشتر است .
· خيلي از مرگهاي اتفاق افتاده در اثر امراض ناشي از سيگار در مقابل داروها مقاومت نشان داده اند در حاليكه در مورد افراد غير سيگاري اينطور نيست .
· اثرات سوء سيگار ممكن است كه با بكار بردن فيلتر هاي مخصوص كمتر شود ، يا اينكه ته سيگار هاي بلند تري را بدور اندازند ، يا بجاي سيگار از پيپ يا سيگار برگ استفاده نمايند .

اين گزارش در مجلس انگلستان هياهوي بسياري را توليد كرد. سياستمداران طرفدار كارخانجات دخانيات اظهار مينمودند كه : «گزارش مورد بحث بر مبناي تحقيقاتي تنظيم شده كه بهيچوجه صحت آن از نظر عملي بثبوت نرسيده است .» ولي مخالفت آنان چون بر مبناي حمايت از كارخانجات بود كمتر مورد توجه قرار گرفت.
سر رابرت پلات ، رئيس وقت كالج سلطنتي پزشكان ، اظهار داشت : « طبعاً هر گونه مخالفتي داير بر اينكه اين امراض در اثر سيگار كشيدن نميباشد ابرازميگردد. ولي هيچكدام از فرضيه هاي مخالفين نميتواند چيزي را ثابت كند در حاليكه همه چيز مؤيد بر اين است كه سيگار خطراتي را در بر دارد. در مدت چهل و پنج سال گذشته از امراض نادريكه موجب مرگ ميشده است سيگار تبديل به يك علت عمده مرگ و مير ها در سالهاي اخير شده است . براي اينكه پي به علت اين امر ببريم بايد ديد كه در اين خلال چه عاملي بيشتر در اجتماعات رايج شده است . سيگار چنين عاملي ميباشد كه در قرن اخير بشدت در جوامع بشري رايج شده است و اكنون شواهد بسياري در دست است كه عامل مهمي در ابتلا بسرطان است . »
از سال 1953 لااقل بيست و سه بررسي از نه كشور مختلف در مورد ارتباط بين سرطان ريه و استعمال دخانيات بعمل آمده است . مفاد اين گرازشها همگي حاكي بر اين است كه ميزان مرگ و مير از سرطان ريه با افزايش مصرف سيگار بشدت افزايش مييابد. كسانيكه سيگار زياد مصرف ميكنند ميزان تلفاتشان در اثر سرطان سي برابر كساني استكه اصلاً سيگار نميكشند . دراين گزارش همچنين آمده است كه سيگار كش ها خيلي بيشتر از كسانيكه پيپ و يا سيگار برگ ميكشند در معرض خطر قرار ميگيرند . (البته كسانيكه دود را بداخل ريه سوق نميدهند ) و دسته ايكه در موقع بررسي سيگار را ترك كرده اند خيلي كمتر در معرض خطر قرار گرفته اند .
اين گزارش آماري قوي در مورد ارتباط سيگار با سرطان با شواهد علمي آزمايشگاهي كه در دست است معلوم نموده است كه توتون حاوي شانزده ماده سرطان زا ميباشد .
علاوه بر اين مواد سرطان زا ، دود سيگار حاوي مواد مختلفي ميباشد كه موجب تغييرات قبل از سرطان ميشود. اينها در بافتهاي ريه و برونش هاي كسانيكه در اثر سرطاني غير از سرطان جهاز تنفسي مرده اند پيدا شده است .
ادامه دارد